مدل‌سازی رابطه زیست اقلیم انسانی با ارتفاع مطالعه موردی: استان کهگیلویه وبویر احمد

امروزه مطالعه تأثیر وضعیت جوی و اقلیمی بر روی زندگی، سلامتی، آسایش در قالب یکی از شاخه‌های علمی تحت نام "زیست اقلیم شناسی انسانی" مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرد . هر مکان جغرافیایی اقلیم خاص خود را دارد. ویژگی‌های جغرافیایی محل یکی از عوامل تأثیرگذار بر روی اقلیم هر منطقه می‌باشد. تأثیرات عوامل محیطی بر روی عناصر اقلیمی باعث کاربرد روزافزون تکنیک‌های آماری در بررسی‌های اقلیمی شده­اند و کاربرد صحیح این تکنیک‌ها، مدل‌بندی و شیبه سازی تغییرات مکانی عناصر اقلیمی را امکان پذیر ساخته‌اند؛ اما تا کنون به منظور شناسایی روابط بین متغیرهای محیطی و تغییرات اقلیم آسایش مطالعه­ای صورت نگرفته است، از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر روی اقلیم توپوگرافی منطقه و تغییرات ارتفاعی منطقه است. از این رو دراین پژوهش با توجه به رابطه علت ومعلول به بررسی روابطه ریگراسیونی ارتفاع و اقلیم آسایش منطقه کهگیلویه و بویر احمد بر پایه 1DEM پرداخته است، که برای انجام این تحقیق از داده‌های آماری 13 ایستگاه هواشناسی در یک دوره 30 ساله، در منطقه و شاخص PET استفاده شده است. متغیرهای توپوگرافی - جغرافیایی نیز با استفاده از نقشه­های توپوگرافی منطقه استخراج شده­اند. ضرایب همبستگی بین متغیرهای توپوگرافی - جغرافیایی با نتایج حاصل از اقلیم آسایش منطقه محاسبه شده و معادلات پیش‌بینی اقلیم آسایش با تأثیر دادن توپوگرافی تهیه شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که ارتفاع از مهمترین عوامل محلی تأثیرگذار در اقلیم آسایش است که مقایسه نتایج به‌دست آمده به‌خوبی تأثیر ارتفاع بر اقلیم آسایش را نشان می‌دهد.